دكتر هندسي

◀️ كشيدگي عضلات

◀️ آسيب هاي مربوط به ورزش

◀️ تاندونيت

◀️ مشكلات وريدي

◀️ بيماري شريان محيطي

◀️ گرفتگي هاي مربوط به بارداري

◀️ مشكلات ستون فقرات

كشيدگي عضلات

كشيدگي، يكي از شايع ترين دلايل درد پا مي باشد كه ناشي از كشش بيش از حد يك عضله است و گاهي اوقات منجر به پارگي مي شود.

عضله گاستروكنميوس ساق پا، رايج ترين ناحيه براي كشيدگي هاي عضلاني و پارگي ها مي باشد.

علائم

با اين كه كشيدگي هاي عضلاني معمولاً موجب درد خفيف مي شوند، اما اگر كشيدگي ناگهاني يا شديد باشد، ممكن است باعث گرفتگي شديد ساق پا شود. علاوه بر درد، التهاب و كبودي نيز ممكن است در عضله ي مورد نظر رخ دهد.

علل

كشيدگي عضلاني ممكن است بر اثر يك ضربه ي ناگهاني مانند افتادن رخ دهد. آسيب عضلاني ناشي از استفاده بيش از حد از پا، مي تواند منجر به كشيدگي هاي عضلاني شود. به طور ويژه، تغيير ناگهاني در جهت، براي مثال به هنگام بازي تنيس يا بسكتبال، مي تواند منجر به كشيدگي عضله ساق پا شود.

تشخيص

درحالي كه سابقه ي پزشكي و معاينه ي فيزيكي براي تشخيص كشيدگي عضلاني ساق پا، كافي هستند، پزشك ممكن است تصوير برداري اشعه ي ايكس را براي رد كردن نظريه ي شكستگي استخوان توصيه كند.

درمان

اصول درماني (RICE) براي درمان كشيدگي عضلاني توصيه مي شود كه شامل استراحت دادن به عضله (Rest)، قرار دادن يخ روي ناحيه دردناك چند بار در روز (Ice) ، فشاردادن عضله با يك باند كشي (Compression) و بالابردن پا در سطحي بالاتر از قلب براي كاهش تورم (Elevation) مي باشد.

علاوه بر اين، پزشك ممكن است استفاده از داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي (NSAID) را براي تسكين التهاب مزمن توصيه كند. فيزيوتراپي مي تواند به فرد كمك كند تا با تمرينات ورزشي، كشيدگي عضلاني را تسكين بخشد.

شين اسپلينت

شين اسپلينت كه به سندرم استرس تيبياي داخلي نيز معروف است، به التهاب عضلات، تاندون ها و ديگر بافت هاي اطراف استخوان ساق پا (استخوان درشت ني) اشاره مي كند.

علائم

درد شين اسپلينت يا درد ساق پا، ممكن است تيز يا كسل كننده باشد و در امتداد داخل و پشت استخوان درشت ني كه عضلات ساق پا به استخوان متصل مي شوند، احساس مي شود. درد معمولاً در طول فعاليت فيزيكي و پس از آن احساس مي شود.

علل

شين اسپلينت، يك آسيب شايع مرتبط با ورزش مي باشد كه اغلب، دونده ها و افرادي كه با ورزش هاي سرعتي يا پرشي سروكار دارند، به آن دچار مي شوند. بعلاوه، اين درد ممكن است در اثر شرايط خاصي از پا مانند افزايش قوس كف پا و يا چرخش پاي بيش از حد، تحريك و يا بدتر شود. كفشهاي نامناسب و يا فرسوده نيز مي توانند احتمال ابتلا به درد شين اسپلينت را افزايش دهند.

تشخيص

سابقه ي پزشكي و معاينه ي فيزيكي براي تشخيص درد شين اسپلينت كافي هستند. گرچه، پزشك ممكن است انجام آزمايش هاي تصويربرداري را براي رد كردن شرايط مشابه از جمله شكستگي استخوان ساق پا، تاندونيت و يا سندرم كمپارتمان مزمن ساق پا، توصيه كند.

درمان

در حالي كه شين اسپلينت مي تواند بسيار ناخوشايند باشد، خبر خوب اين است كه با اقداماتي ساده مي توان آن را درمان كرد. اين اقدامات عبارتند از:

• متوقف كردن فعاليتي كه منجر به درد ساق پا مي شود (اغلب به مدت چند هفته).سعي كنيد فعاليت خود را با يك ورزش ملايم تر مانند شنا جايگزين كنيد.
• چند بار در روز به مدت ۲۰ دقيقه، روي ناحيه آسيب ديده يخ بگذاريد. سعي كنيد يخ را درون يك حوله قرار دهيد و يا از كيسه يخ استفاده كنيد، به طوري كه يخ با پوست شما تماس مستقيم نداشته باشد.
• با باند كشي به ناحيه آسيب ديده، فشار وارد كنيد. در صورتي كه پا ورم كرده باشد، اين كار مي تواند بسيار مفيد باشد.
• روي عضلات ساق پا حركات كششي انجام دهيد. اين كار مي تواند درد شين اسپلينت را تسكين دهد.

علاوه بر اين، پزشك ممكن است داروهايي مانند  NSAID را براي تسكين درد و كاهش التهاب تجويز كند.

گرفتگي هاي عضلاني

گرفتگي عضلاني، به انقباض عضله ناگهاني و خارج از كنترل گفته مي شود. شايع ترين ناحيه اي كه دچار گرفتگي مي شود، عضله ساق پا مي باشد كه به اسب چارلي يا اسپاسم شبانه شناخته مي شود.

علائم

گرفتگي هاي عضلاني مي توانند خفيف و شبيه به يك انقباض جزئي باشند و يا شديد و همراه با درد خنجر مانند باشند. به ياد داشته باشيد، در حاليكه گرفتگي هاي عضلاني در پايين پا مي توانند از چند ثانيه تا چند دقيقه طول بكشند، درد عضلاني ممكن است تا چندين روز ادامه داشته باشد.

علل

هنوز دليل گرفتگي هاي عضلاني كاملاً مشخص نيست، گرچه، متخصصان بر اين باورند كه عضلات سفت و خسته منجر به بروز ناهنجاري در فرايند كنترل انقباض عضلات مي شوند. عوامل ديگري كه ممكن است احتمال گرفتگي هاي عضلاني را افزايش دهند، عبارتند از:

• كم آبي بدن
• كاهش الكتروليت بدن
• ورزش در گرماي شديد

همچنين شرايط ديگري وجود دارند كه ممكن است موجب گرفتگي هاي عضله ساق پا شوند كه اين شرايط شامل بيماري ديابت، تيروئيد يا كبد، فيبروميالژيا و اختلالات عصبي و رگ خوني مي شوند. بارداري، دليل شايع ديگر براي گرفتگي عضله ساق پا مي باشد. در آخر، داروهايي مانند استاتين ها (داروهاي پايين آورنده ي كلسترول) ممكن است موجب گرفتگي هاي عضلاني شوند.

تشخيص

سابقه ي پزشكي و معاينه ي فيزيكي كه عضله ي حساس يا گره عضلاني قابل لمس را نشان مي دهند، معمولاً براي تشخيص گرفتگي هاي عضلاني، كافي هستند. گرچه، در صورتي كه پزشك مشكوك به وجود بيماري زمينه اي به عنوان دليل احتمالي گرفتگي عضلاني باشد، ممكن است انجام آزمايش خون و يا آزمايشات تصويربرداري را توصيه كند.

درمان

درمان گرفتگي هاي پا اغلب شامل ماساژ و كشش ملايم، تأمين مايعات بدن و گرما درماني مي شود. گاهي اوقات پزشك ممكن است استفاده از قرص كلسيم و يا منيزيم خوراكي را توصيه كند. درمان هر مشكل زمينه اي مي تواند به تسكين گرفتگي عضلاني شما كمك كند.

ترومبوز وريد عمقي (DVT)

ترومبوز وريد عمقي يكي از جدي ترين و خطرناك ترين علل درد ساق پا مي باشد. در اين شرايط، لخته اي در رگ هاي عميق پا ايجاد مي شود كه در صورت شكسته شدن مي تواند به طرف ريه ها حركت كند.

علائم

علاوه بر درد گرفتگي ساق پا، علائم ديگر ترومبوز وريد عمقي در پايين پا شامل التهاب، گرما و يا قرمزي ساق پا مي باشد.

علل

لخته ي خوني رگ عمقي (به نام ترومبوز) ممكن است ناشي از آسيب به ديواره رگ بر اثر يك ضربه، جراحي و يا يك بيماري زمينه اي باشد. برخي از بيماري هاي زمينه اي مانند سرطان يا بارداري، احتمال لخته شدن خون را افزايش مي دهند. بي تحركي، بستري بودن طولاني مدت در بيمارستان و چاقي، همگي مي توانند موجب اختلال در جريان خون وريدي شوند كه احتمال ابتلا به ترومبوز رگ  عمقي را افزايش مي دهد.

تشخيص

پزشك ممكن است در كنار سابقه ي پزشكي و معاينه ي فيزيكي دقيق، تشخيص ترومبوز وريد عمقي را با سونوگرافي تأييد كند.

درمان

درمان ترومبوز وريد عمقي شامل مصرف داروي ضدانعقاد خون (رقيق كننده ي خون) مي شود تا از بزرگتر شدن لخته ي خوني موجود يا تشكيل لخته هاي جديد جلوگيري شود.

نارسايي وريدي مزمن

رگ هاي پا ها، با استفاده از دريچه هايي كه به هدايت جريان خون و كنترل فشار خون كمك مي كنند، خون را به قلب بر مي گردانند. گرچه، در صورتيكه دريچه ها عملكرد درستي نداشته باشند، خون مي تواند به درون رگ ها بازگردانده شود و در پاها جمع شود. به مرور زمان، جمع شدن خون مي تواند منجر به افزايش فشار وريدي شود. اين شرايط، نارسايي وريدي مزمن ناميده مي شود.

علائم

برخي از علائم و نشانه هاي نارسايي وريدي مزمن عبارتند از:

• درد پا يا گرفتگي عضله پا
• ورم زانو و ساق پا
• خشكي، خارش و يا تيره شدن پوست
• وجود زخم هاي بهبود نيافته يا با بهبودي ضعيف (كه زخم هاي وريدي ناميده مي شوند)
• وجود رگ هاي واريسي

علل

هر عامل يا بيماري كه فشار در رگ ها را افزايش مي دهد، مي تواند موجب نارسايي وريدي مزمن شود.

براي مثال، ايستادن طولاني مدت، چاقي و يا بارداري مي تواند وزن و فشار بيشتري به رگ هاي پا وارد كند كه در نهايت موجب آسيب به دريچه رگ مي شود. سابقه ي آسيب پا يا وجود لخته در رگ، كه ممكن است جريان خون را مسدود كرده باشد و به دريچه ها آسيب رسانده باشد، نيز مي تواند منجر به نارسايي وريدي شود.

تشخيص

تشخيص نارسايي وريدي مزمن شامل سابقه ي پزشكي، معاينه ي فيزيكي و سونوگرافي داپلر مي شود.

درمان

با بالانگه داشتن پا و استفاده از جوراب هاي فشاري مي توان نارسايي وريدي را توسط دكتر هندسي درمان كرد.